Roel van Grinsven, of zoals iedereen in Gestel hem beter kent als Stoelie is vanaf zijn jeugd al lid van onze voetbalvereniging. Hij doorloopt alle jeugdelftallen totdat hij in de A2 (JO-19) vanwege een spierziekte hiermee moet stoppen.
Zijn toenmalige trainers weten hem over te halen om zijn carrière verder te zetten als trainer/leider van één van de fameuze lager elftallen bij gestel ,het zesde genaamd. Hiermee weet hij diverse mooie tweede plaatsen te behalen, maar een kampioenschap zat er voor Stoelie helaas niet in. Omdat hem dat toch niet lekker zat heeft hij diverse spelers benaderd om een nieuwe elftal op te richten. Dit elftal misstond zelfs niet op het herindelingstoernooi waar het eens inviel voor het eerste team. Met dit nieuwe elftal werd Stoelie twee jaar achtereen ongeslagen kampioen. Dit resulteerde in mooie feestjes met als hoogtepunt een rit op de platte kar door het dorp.
Daarna is hij toch weer teruggegaan naar zijn vriendenelftal het zesde wat later het zesde + 1, het achtste, negende en uiteindelijk de nieuwe veteranen werden. Omdat het veld toch te groot en de conditie minder werd voor de meeste spelers is Stoelie met een aantal spelers van de veteranen in de 35+ competitie terecht beland.
Totdat we vorige week het verschrikkelijke nieuws ontvingen dat hij was gevallen en zijn heup gebroken had. Dit betekende voor Stoelie dat het eindsignaal had geklonken. Met onze heel team hebben we afgelopen zondag nog afscheid van hem kunnen nemen, waar hij de legendarische worden sprak: “nu hebben we er wel genoeg”.
Stoelie, nooit gemopperd, nooit geklaagd, altijd positief, een voorbeeld voor ons allemaal.
Rust zacht vriend, je teamgenoten